218. Tientallen huisartsen tuchtrechtelijk veroordeeld voor afgifte van ‘valse’ geneeskundige verklaringen o.m. tegen omgangsregelingen bij scheiding

Het afgelopen decennium zijn 47 huisartsen berispt voor het afgeven van ‘valse’ verklaringen. Dat is bijna een verdubbeling in vergelijking met de periode daarvoor. De veroordelingen beslaan dertien procent van het totaal aantal tuchtrechtelijk veroordeelde huisartsen. Vaak lieten zij zich onder druk zetten door hun patiënten.

De verklaringen zijn soms slechts gebaseerd op informatie van de patiënt. De veroordeelde huisartsen verrichtten vaak zelf geen enkel onderzoek, schrijft de Volkskrant. De cijfers staan in een onderzoek naar tuchtrechtelijke uitspraken voor huisartsen in de periode 1997-2007, onder leiding van hoogleraar gezondheidsrecht en advocaat Joep Hubben.

Hubben hoopt dat huisartsen zich meer gaan wapenen tegen de druk van patiënten. Op een congres van het Nederlands Huisartsen Genootschap vrijdag in Rotterdam moet dat besef ‘erin worden geslepen’, zei hij donderdag in het Radio 1-Journaal. “Zij moeten niet lichtvaardig denken over het helpen van patiënten”, zei hij. “De huisartsen handelen vaak te goeder trouw, maar zouden meer objectief moeten zijn of anders een patiënt naar een onafhankelijke arts verwijzen.”

Kwart tuchtklachten tegen waarnemend huisarts – Gegronde tuchtklachten voor huisartsen 1997-2007 in kaart gebracht

De waarneming (door een waarnemende huisarts) en het afgeven van geneeskundige verklaringen zijn belangrijke bronnen van klachten over huisartsen. Bijna 25 procent van de door tuchtcolleges gegrond verklaarde klachten gaat over de waarneming, terwijl meer dan 10 procent betrekking heeft op het lichtvaardig afgeven van een verklaring. Dit blijkt uit onderzoek dat onder leiding van hoogleraar Gezondheidsrecht prof. mr. Joep Hubben van het Universitair Medisch Centrum Groningen is uitgevoerd.

In het boek Huisarts en Tuchtrecht 1997-2007 hebben de onderzoekers ruim 350 gegrond verklaarde klachten bijeen gebracht. Het aantal klachten over huisartsen is in de onderzochte periode vrij stabiel gebleven. Van de ingediende klachten is 17 procent gegrond verklaard; tien jaar geleden was dat 23 procent.

De waarneming buiten kantooruren door een ander dan de eigen huisarts is een belangrijke bron van klachten. Daarbij gaat het de laatste twee jaar vooral om klachten over waarneming via de huisartsenpost. Die klachten gaan niet alleen over het tekort schieten in diagnostiek en onderzoek, maar hangen ook samen met de structuur van de huisartsenpost, bijvoorbeeld dat de huisarts niet bij meerdere patiënten tegelijkertijd een gevraagde spoedvisite kan afleggen en dus een keuze moet maken. Daarnaast blijkt ook de ‘zeeffunctie’ van de telefoniste tot problemen te leiden. Huisartsen vertrouwen dan teveel op het oordeel van de telefoniste en fiatteren telefonische adviezen zonder eigen onderzoek. Het is belangrijk om hieraan aandacht te blijven besteden, omdat in veel gegronde klachten over waarneming buiten kantooruren sprake blijkt te zijn van acuut overlijden van de patiënt.

Ook in de klachten over het niet afleggen van huisbezoek door de huisarts blijkt vaak sprake te zijn van acute dood. Stoornis in de communicatie zet de huisarts nogal eens op het verkeerde been bij het beoordelen van een verzoek om visite. De les voor huisartsen uit de tuchtrechtspraak is volgens de onderzoekers: leg visite af als de door de patiënt of zijn omgeving als zeer ernstig beschouwde klachten niet door telefonische navraag te verklaren of te verminderen zijn (“gaan, tenzij…”).

De sectie Gezondheidsrecht van het UMCG doet systematisch onderzoek naar de ontwikkeling van de tuchtrechtspraak in de gezondheidszorg. In vervolg op eerder onderzoek hebben mw. mr. Mirjam van Leusden, huisarts P. Jongerius en prof. Joep Hubben alle in de periode 1997-2007 gegrond verklaarde klachten over huisartsen in kaart gebracht en geanalyseerd. Deze zaken bevatten veel leerpunten voor de praktijk en dragen daarmee bij aan de vergroting van patiëntveiligheid. In Nederland werken ruim 8000 huisartsen.

Contactpersoon: Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de persvoorlichters van het UMCG, tel. (050) 361 22 00.

Dat blijkt uit onderzoek dat onder leiding van hoogleraar gezondheidsrecht Joep Hubben van het Universitair Medisch Centrum Groningen is uitgevoerd. Tien procent van de door tuchtcolleges gegrond verklaarde klachten gaat over betwiste verklaringen.

In het boek Huisarts en Tuchtrecht 1997-2007, dat vrijdag verschijnt, hebben de onderzoekers 359 gegrond verklaarde klachten bijeen gebracht. Het aantal klachten over huisartsen is in de onderzochte periode vrij stabiel gebleven. Van de ingediende klachten is 17 procent gegrond verklaard; tien jaar geleden was dat 23 procent. Elk jaar behandelden de tuchtcolleges zo’n tweehonderd klachten over huisartsen, waarvan er gemiddeld één op de zes gegrond werd verklaard; in de eerdere periode was dat één op vier.

Bijna een kwart van de door tuchtcolleges gegrond verklaarde klachten gaat over de waarneming, vooral waarneming buiten de kantooruren. Het betreft vooral spoedvisites die niet worden gedaan en de ’zeeffunctie’ van de telefoniste. Huisartsen vertrouwen dan teveel op het oordeel van de telefoniste en volgen telefonische adviezen zonder eigen onderzoek.

De onderzoekers vragen extra aandacht voor klachten bij waarneming. In een aantal gevallen was er sprake van acuut overlijden van de patient. Dat geldt ook voor klachten over spoedvisites die niet worden gedaan. “Altijd op visite gaan”, is de boodschap van Hubben. “Zeker bij het waarnemen voor een andere huisarts. Tenzij er zwaarwegende redenen zijn om dat niet te doen.”